Elegancja. Spokój. Bezpieczeństwo. Uprzejmość i dobre maniery. Trwałość materii i zasad. Szacunek dla czasu i słów. Dyskretny szyk. Jednym słowem – klasyka!
Nieprawdą jest, że klasyka to styl naszych ciotek i babć. Klasyczny styl jest nadal popularny i zawsze będzie. Ten styl zakorzeniony jest w ciepłych, ugruntowanych rytuałach, tworzących więzi rodzinne i przyjaźni. Styl klasyczny może pasować do osób w każdym wieku – od dzieci po seniorów. Jest stonowany, cichy i bezpieczny. Nie ma tu miejsca na jaskrawą ekstrawagancję. To realizacja idei domu, w którym nasze wnuki będą mogły założyć rodzinę. W zaciszu, w którym zawsze można odpocząć od pośpiechu dnia codziennego.
Styl klasyczny ma wiele twarzy, ale zawsze wprowadza do wnętrza elementy elegancji i dostojeństwa.
Drewno i kamień
Kamień naturalny i drewno to najbardziej tradycyjne, klasyczne materiały. Ponieważ są drogie i bardzo wymagające w pielęgnacji, obecnie często zastępowane są ceramiką, doskonale odwzorowującą ich wygląd. Zaletą tej godnej wymiany jest trwałość i łatwość utrzymania jej w czystości. Na tekstyliach dominują wysoce wyrafinowane tkaniny naturalne (np. Wełna, bawełna, len) w stonowanych kolorach i wzorach. Klasyczne wnętrze potrzebuje przewiewnych firanek i cięższych firan, zapewniających intymność i elegancję.
Salon – serce domu
Mówi się, że kuchnia to serce domu – i tak też jest. Jest to jednak salon, w którym odpoczywamy po pracy; tutaj prowadzimy niespieszne rozmowy, słuchamy muzyki, gramy w gry planszowe, które znów stały się popularne, pijemy aromatyczną kawę, kieliszek wina lub koniak w dobrym towarzystwie. Salon to najbardziej reprezentacyjna przestrzeń w domu. Warto tutaj postawić na szlachetność i wysoką jakość materiałów, mebli, wyposażenia i detali. W klasycznym stylu ważny jest dobry gust i umiar w stosowaniu elementów dekoracyjnych. Ma być przytulnie, przyjaźnie, elegancko i wygodnie.
Deski parkietowe układane w jodełkę to jedna z najbardziej charakterystycznych cech tego stylu. Taki układ jest ponadczasowy, atrakcyjny wizualnie, ale na tyle neutralny, że nie zwraca zbytniej uwagi i nie zakłóca harmonii wnętrza. Wręcz przeciwnie – dzięki swojej regularności tworzy tę harmonię, obok „cichych” kolorów i kształtów.
